حکم نوشتن آیات رُقیه بر کاغذ با مرکب قابل حل

شفا خواستن از قرآن و دعاهای نبوی، مشروع است. الله تعالی می‌فرماید:

 وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا  [سورهٔ اسرا: ۸۲]

(و از قرآن آن‌چه را مایهٔ شفا و رحمتی است برای مؤمنان نازل می‌کنیم و کافران را جز زیانی نمی‌افزاید).

این شفا خواهی ممکن است از طریق تلاوت باشد یا از طریق خواندن قرآن بر بیمار و بر آب و شستن آیات با آن و شستن بیمار با آن آب و با نوشتن در ظرف و مانند آن و شستن آن ظرف و نوشیدن آب آن باشد چنان‌که از گروهی از سلف روایت شده است.

ابن قیم ـ رحمه الله ـ در زاد المعاد (۴/ ۱۷۰) دربارهٔ رقیهٔ چشم زخ می‌گوید:

«بنابر رای گروهی از سلف آیاتی از قرآن را می‌نویسد و سپس آب آن را می‌نوشد. مجاهد می‌گوید: اشکالی ندارد که قرآن را بنویسد و آن را بشوید و آبش را به بیمار بدهد و همانند این سخن از ابوقلابه روایت شده است.

گفته شده که از ابن عباس ـ رضی الله عنهما ـ روایت شده که ایشان امر کردند چیزی از قرآن برای زنی که در زایمان دچار مشکل شده بود بنویسند و سپس آن را بشویند و آبش را به او بدهند.

ایوب می‌گوید: ابوقلابه را دیدم که چیزی از قرآن را نوشت سپس آن را با آب شست و به مردی که دچار بیماری بود داد.

همین‌طور آن را بر روی کاغذی که قابل ذوب شدن است با زعفران یا مانند آن بنویسد و این کار تا وقتی که آب پاک است اشکالی ندارد، چه آن را با دست بنویسد یا با دستگاه، اگر این کار زیانی نداشته باشد.

مهم آن است که جوهر یا مادهٔ مورد نظر حل شود نه آن‌که آیات قرآن را با دستگاهی بر روی ظرف حک کنند و آب بر روی آن بگذرد چون این کار فایده‌ای ندارد.

والله اعلم.