خلاصه‌ای از احکام لباس مردان

این مختصری است دربراهٔ احکام لباس مردان و از الله تعالی خواهانیم که کافی و سودمند باشد:

۱- اصل در هر پوشیدنی این است که حلال و جایز است، مگر آنچه نص شرعی بر تحریم آن آمده باشد مانند حریر برای مردان، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «این دو [یعنی طلا و ابریشم] بر مردان امتم حرام و بر زنان امتم حلال هستند» به روایت ابن ماجه (۳۶۴۰) و آلبانی در صحیح ابن ماجه آن را صحیح دانسته است. همینطور پوشیدن پوست مردار جایز نیست مگر آنکه دباغی شود، اما لباس‌های ساخته شده از پشم یا مو پاک و حلال است. برای شناخت بیشتر از احکام استفاده از پوست مردار پس از دباغی به پرسش‌های شماره (1695) و (9022) مراجعه کنید.

۲- پوشیدن لباس شفافی که عورت را نمی‌پوشاند جایز نیست.

۳- شبیه ساختن خود به مشرکان و کافران در لباسشان حرام است. بنابراین پوشیدن لباس‌هایی که خاص به کافران است جایز نیست.

از عبدالله بن عمرو بن العاص روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم مرا دید که دو تکه لباس مُعَصفَر پوشیده‌ام. پس فرمود: «این از لباس کافران است، پس آن را نپوش». به روایت مسلم (۲۰۷۷). (لباس مُعَصفَر: لباسی که با  با عُصفُر یا گلرنگ رنگ شده و رنگی سرخ‌گونه دارد).

۴- شبیه شدن زنان به مردان و مردان به زنان در لباس نیز حرام است، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ «مردانی که خود را به زنان شبیه می‌سازند و زنانی که خود را به مردان شبیه می‌سازند لعن نمودند». به روایت بخاری (۵۵۴۶).

۵- سنت است که مسلمان لباسش را از سمت راست بپوشد و بسم الله بگوید و از سمت چپ آن را بیرون آورد.

از ابوهریره روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «هرگاه لباس پوشیدید و وضو ساختید از راست خود شروع کنید». به روایت ابوداوود (۴۱۴۱) و شیخ آلبانی در «صحیح الجامع» (۷۸۷) آن را صحیح دانسته است.

۶- برای کسی که لباس نو پوشیده سنت است که شکر الله را به جا آورد و دعا کند.

از ابوسعید روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ هرگاه لباسی نو می‌پوشید آن را نام می‌برد – عمامه بود یا پیراهن یا ردا – سپس می‌فرمود:  اللَّهمَّ لَكَ الحمدُ أنتَ كسوتَنيهِ، أسألُكَ خيرَه، وخيرَ ما صُنعَ لَه، وأعوذُ بِكَ من شرِّه، وشرِّ ما صُنِعَ لَهُ   (بارالها تو را ستایش می‌گویم، تو این را به من پوشاندی؛ از تو خیر آن و خیر آنچه برایش ساخته شده را خواهانم و از شر آن و شر آنچه برایش ساخته شده به تو پناه می‌برم». به روایت ترمذی (۱۷۶۷) و ابوداوود (۴۰۲۰). شیخ آلبانی در «صحیح الجامع» (۴۶۶۴) آن را صحیح دانسته است.

۷- سنت است که بدون تکبر و مبالغه به لباس رسیدگی شود.

از عبدالله بن مسعود از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ‌ روایت است که فرمود: «کسی که در دلش هم‌وزن ذره‌ای از تکبر باشد به بهشت وارد نمی‌شود». مردی گفت: شخص دوست دارد که لباسش نیکو باشد و کفشش نیکو باشد. فرمود: «الله زیباست و زیبایی را دوست دارد. کبر یعنی نپذیرفتن حق و تحقیر مردم». به روایت مسلم (۹۱).

۸- مستحب بودن پوشیدن لباس سفید.

از ابن عباس روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «از لباستان آنچه را سفید است بپوشید زیرا از بهترین لباس‌های شماست و مردگان خود را در آن کفن کنید». به روایت ترمذی (۹۹۴). این حدیث حسن صحیح است و این چیزی است که علما مستحب می‌دانند. همچنین: ابوداوود (۴۰۶۱) و ابن ماجه (۱۴۷۲).

۹- همچنین برای مسلمان «اِسبال» هر لباسی که می‌پوشد حرام است، و حد لباس تا کعبین است و نباید از آن پایین‌تر رود.

از ابوهریره ـ رضی الله عنه ـ از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت است که فرمود: «سه کس هستند که الله در روز قیامت به آنان نظر نمی‌اندازد و پاکشان نمی‌دارد و آنان را عذابی دردناک است». راوی می‌گوید: پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ آن را سه بار گفتند. ابوذر گفت: یا رسول الله، بی‌نصیب گشتند و زیان دیدند. آنان چه کسانی هستند ای رسول خدا؟ فرمود: «کسی که لباسش را دراز کند، و منت‌گزار و کسی که با قسم دروغ کالای خود را بفروشد». به روایت مسلم (۱۰۶).

۱۰- پوشیدن لباس شهرت نیز حرام است. لباس شهرت آن لباسی است که باعث متمایز شدن شخص می‌شود و آن را می‌پوشد تا انگشت‌نما شود و شناخته و مشهور شود.

از ابن عمر روایت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «کسی که لباس شهرت بپوشد، الله در روز قیامت لباسی مانند آن به او خواهد پوشاند».

و در روایت دیگر این اضافه آمده که: «سپس آتش در آن افروخته می‌شود»، و در روایت دیگر «لباس ذلت بر او پوشانده می‌شود». به روایت ابوداوود (۴۰۲۹) و ابن ماجه (۳۶۰۶) و (۳۶۰۷). این حدیث را آلبانی در «صحیح الترغیب» (۲۰۸۹) حسن دانسته است.

خواننده می‌تواند برای اطلاع بیشتر به باب «لباس” در همین سایت مراجعه کند.

والله اعلم