حکم ترشحات خارج شده از رَحِم زنان

درباره‌ی این ترشحات دو مساله هست:

نخست: آیا این ترشحات پاک است یا نجس؟

مذهب ابوحنیفه و احمد و یکی از دو روایت از شافعی ـ که نووی آن را صحیح دانسته ـ بر این است که این رطوبت پاک است.

شیخ ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ همین قول را برگزیده. الله متعال همه‌ی این بزرگان را رحمت کند.

ایشان در شرح الممتع (۱/ ۴۵۷) می‌گوید:

اگر این ـ یعنی این ترشحات ـ از محل تماس جنسی خارج شده باشد پاک است، زیرا فضله‌ی غذا و نوشیدنی نیست، بنابراین ادرار نیست و اصل بر عدم نجاست است مگر آنکه دلیلی بر آن باشد، و از سوی دیگر کسی که با زنش تماس جنسی داشته لازم نیست که آلت خود را بشوید [زیرا محل عبور آلت نجس نیست] و همینطور نیازی نیست لباسش را که به آلتش برخورد داشته بشوید، و اگر نجس بود لازمه‌اش این بود که منی نیز نجس باشد زیرا [از همین راه عبور کرده] و به آن آلوده شده است.

نگا: المجموع (۱/ ۴۰۶) و المغنی (۲/ ۸۸).

بنابراین، در صورتی که این رطوبت به لباس رسیده نیازی به شستن یا عوض کردنش نیست.

مساله‌ی دوم: آیا وضو با خارج شدن این ترشحات باطل می‌شود؟

بنابر گفته‌ی بیشتر علما خروج این ترشحات وضو را باطل می‌کند.

این قول انتخاب شیخ ابن عثیمین نیز هست. وی می‌گوید:

کسی که جز این قول را به من نسبت داده درست نگفته و ظاهرا از این حرفم که آن را پاک دانسته‌ام چنین برداشت کرده که وضو را باطل نمی‌کند.

مجموع فتاوی الشیخ ابن عثیمین (۱۱/ ۲۸۷).

ایشان همچنین (۱۱/ ۲۸۵) می‌گوید:

اما برای این اعتقاد برخی زنان که فکر می‌کنند [خروج این ترشحات] وضو را باطل نمی‌کند هیچ اصلی نیافته‌ام مگر سخن ابن حزم.

اما… اگر این ترشحات همیشگی و مستمر است، برای هر نماز پس از وارد شدن وقتش یک بار وضو می‌گیرد و اگر پس از آن از وی خارج شد اشکالی ندارد حتی اگر در حال نماز باشد.

شیخ بن باز ـ رحمه الله ـ می‌گوید:

اگر این ترشح در بیشتر اوقات به صورت مستمر خارج می‌شود کسی که چنین است باید برای هر نماز هنگام وارد شدن وقت آن (پس از اذان) وضو بگیرد، مانند مستحاضه و مانند کسی که سلس البول (خروج ادرار) دارد. اما اگر رطوبت مورد اشاره برخی وقت‌ها [به صورت نادر] خارج می‌شود نه مستمر، حکم آن [در باطل کردن وضو] مانند خروج ادرار است، اگر چه در هنگام نماز خارج شود.

مجموع فتاوی ابن باز (۱۰/ ۱۳۰).

مراجعه نمایید به سوال شماره‌ی (37752 ).

والله اعلم