شروح احادیث

سازگاری میان حدیث «فرزند آدم به من آزار می‌رساند...» و حدیث «ای بندگانم شما را توان زیان رساندن به من نیست که زیانی به من برسانید»
چگونه می‌توان میان این سخن الله متعال در حدیث قدسی که می‌فرماید: «ای بندگانم شما توانایی زیان رساندن به من را ندارید که [بخواهید] به من زیان برسانید» و فرمایش دیگرش در حدیثی دیگر که می‌فرماید: «فرزند آدم به من آزار می‌رساند؛ زمانه را بد می‌گوید در حالی که زمانه منم؛ کارها به دست من است و شب و روز را می‌گردانم» توافق ایجاد کرد؟ امیدوارم پاسخ را ساده مطرح کنید تا بتوانم آن را خوب متوجه شوم و به دیگران نیز ان شاء الله یاد بدهم.
پرسش دربارهٔ حدیث «هر که در اسلام مویی سفید کند برای او نوری خواهد بود...»
بیست و سه سال دارم؛ دختری هستم مجرد که این اواخر شرایط سختی را از سر گذرانده‌ام و دو تار از موهایم سفید شده است. حدیثی را خواندم که می‌گوید: «هر کس در اسلام مویی سفید کند برای او در روز قیامت نوری خواهد بود». آیا معنای این حدیث این است که من به سبب سفید شدن مویم اجری برده‌ام؟ و آیا سفید شدن مو پاداشی در برابر برخی از کارهای نیک است یا صرفا به سبب فشارهای زندگی است؟ و آیا نعمت سفید شدن موها مخصوص مسلمانان است چنان‌که در حدیث مذکور آمده است: «در اسلام»؟
اگر چیزی را ببیند که از آن خوشش بیاید آیا با هر بار دیدنش باید دعای برکت کند؟
اگر چیزی را ببینم و از آن خوشم بیاید آیا لازم است هر بار که آن را می‌بینم بگویم «اللهم بارك» یا همان گفتن بار اول کافی است؟ و اگر یک بار نگویم گناهکار می‌شوم؟
برای به دست آوردن فضیلت قیام رمضان، آیا باید همهٔ شب‌های آن را به نماز ایستاد؟
دربارهٔ ماه رمضان سؤالی دارم. حدیث هر کس رمضان را از روی ایمان و احتساب [به نماز] ایستد... آیا معنایش این است که لازم است نماز قیام را در همهٔ شب‌های رمضان ادا کند و اگر یک شب از سی شب رمضان را به نماز نایستد جایزه‌ای که در حدیث آمده و مغفرت را از دست خواهد داد؟ کمترین حد قیام در یک شب چقدر است؟
معنای «تعالی جدّك» در دعای استفتاح
امروز پیامکی دریافت کردم به این مضمون: «بیشتر نمازگزاران در دعای استفتاح دچار اشتباه می‌شوند و تعالی جدك را با فتح جیم جَدّك می‌خوانند حال آن‌که این اشتباه بزرگی است زیرا الله متعال نه پدر دارد و نه فرزند و نه جد (پدربزرگ) و صحیح آن است که بگویند: جِدّك با کسر جیم که معنای عظمت برای الله است» آیا این حرف درست است؟ درست چیست؟ جَدك یا جِدك؟
تفاوت احوال مردم هنگام عبور از پل صراط به سبب تفاوت اعمالشان
آیا این صحیح است که هنگام گذشتن از صراط، هزار سال برای بالا رفتن طول می‌کشد و هزار سال برای پایین آمدن؟
منظور از این حدیث چیست که «قرآن بخوانید زیرا به عنوان شفاعتگر یاران خود خواهد آمد»؟
در حدیثی که امام مسلم از ابواُمامه باهلی ـ رضی الله عنه ـ روایت کرده آمده است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «قرآن را بخوانید، زیرا روز قیامت به عنوان شفاعتگر یاران خود خواهد آمد. زهراوین ـ بقره و سورهٔ آل عمران ـ را بخوانید...» معنای «بخوانید» چیست؟ آیا منظور حفظ است یا صرفا خواندن قرآن؟
آداب نصیحت
موارد اصلی که باید در گفتن نصیحت رعایت شود چیست؟ و آیا نصیحت باید به صورت خصوصی گفته شود یا در جمع؟ و چه کسی صلاحیت نصیحت کردن را دارد؟
شرح این دعای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ که «از تو به تو پناه می‌برم»
از شما خواهشمندم معنای این جمله که «از تو به تو پناه می‌برم» در این دعای سجدهٔ پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ را شرح دهید که می‌فرماید: اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ لاَ أُحْصِى ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ (خداوندا من از خشمت به خشنودی‌ات پناه می‌برم، و از مجازاتت به گذشتت، و از تو به تو پناه می‌آورم، نمی‌توانم ستایش تو را در شمار آورم، تو چنانی که خود ستایش خود را گفته‌ای).
تبرک جستن تنها به آثار پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ جایز است، نه دیگران
برادران مسلمان، در یکی از سایت‌ها چیزی دیده‌ام که به گمانم بدعت باشد اما خداوند داناتر است. لطفا در مورد صحت این حدیث توضیح دهید چون در مورد آن شک دارم. این حدیث در صحیح مسلم (۵۱۴۹) از عبدالله وابسته‌ی اسماء دختر ابوبکر روایت شده که گفت: اسماء مرا به نزد عبدالله بن عمر فرستاد که به او بگویم: شنیده‌ام که تو سه چیز را حرام می‌دانی: نقش [حریر] بر لباس، روکش سرخ ارجوان (روکش ابریشمی سرخ رنگ زین)، و روزه‌ی همه‌ی ماه رجب. پس عبدالله بن من گفت: اما آنچه درباره‌ی رجب گفتی، پس روزه‌ی کل سال چگونه است [و مشکلی ندارد]؟ اما درباره‌ی نقش بر لباس، من شنیدم که عمر بن الخطاب می‌گفت: از رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ شنیدم که فرمودند: همانا کسی حریر می‌پوشد که [در آخرت] بهره‌ای ندارد و ترسیدم که این نقش [حریر] نیز از همان باشد. اما درباره‌ی روکش ارجوان، این روکش زین عبدالله است، پس دیدم که ارجوان است (یعنی قرمز است اما از جنس حریر نیست). به نزد اسماء برگشتم و او را [از آنچه شنیدم] آگاه ساختم. او گفت: این جُبه‌ی رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ است. (جبه ردایی است که بر روی لباس می‌پوشند)، آنگاه یک جُبه‌ی طیلسانی خسروانی را بیرون آورد که آستین آن از حریر بود و دو آستین آن پوشیده از دیبا، (دیبا نوعی از حریر طبیعی است). سپس گفت: این نزد عائشه بود تا آنکه درگذشت، پس من آن را برداشتم و پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ این را می‌پوشید. ما برای شفای بیماران آن را می‌شوییم. این حدیث تا چه حد صحیح است؟