پدرم می‌گوید که او مرتکب گناهی شده که بر همهٔ خانواده اثر بد گذاشته و بعدها باعث شده زندگی سختی داشته باشند مانند از دست دادن ثروت به سبب سرقت یا پرداخت جریمه. آیا ممکن است این‌ها به سبب گناهان او باشد؟ این به نظر درست نمی‌آید؛ مگر ممکن است که خداوند همهٔ بچه‌ها را به سبب گناه پدر و مادرشان تنبیه کند؟
انسان به سبب گناه دیگری بازخواست نمی‌شود و هر کسی برای گناه خودش مورد محاسبه قرار می‌گیرد. الله تعالی می‌فرماید:
ولا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخرى [سورهٔ فاطر: ۱۸]
(و هیچ بار بردارنده‌ای، بار [گناه] دیگری را برنمی‌دارد).
اما اینکه پدر یا مادری مرتکب گناه شود، این از جمله اسبابی است که باعث می‌شود خانواده‌شان هم از آنها تقلید کنند.
(مجموع فتاوی شیخ ابن باز: ۲/۶۱۰).
اما شاید شومی گناه از شخص گناهکار فراتر رفته و برخی از خانوادهٔ او را هم درگیر سازد. اینجا آن گناه مجازات خود شخص است و ابتلا و آزمایش خانوادهٔ او. الله عزوجل ممکن است انسان را به مصیبت‌ها مبتلا سازد تا با آن گناهانش را پاک کند و چه بسا کسانی را با نعمت‌ها آزمایش کند. الله تعالی می فرماید:
ونَبْلوكُم بالشَّرِ والخيْرِ فتْنَة [سورهٔ انبیاء: ۳۵]
(و شما را از راه آزمایش به بد و نیک خواهیم آزمود).
و در هر صورت، مسلمان باید از گناهان دوری کند تا آنکه خشم پروردگار بر او نازل نگردد، والله اعلم.
