Риоя намудани дуои махсусе дар ҳар як давре аз даврҳои тавоф ё саъй чӣ ҳукме дорад?
0 / 0
82410/06/2024
Барои ҳар як даври тавоф ё саъй дуои махсусе вуҷуд надорад
Савол: 109174
Матни ҷавоб
Хурмат ба Аллоҳ ва солиҳуно ба росули Аллоҳ ва хандонаш.
Ҳамду сано барои Аллоҳ.
"Барои ҳар як давр дуои махсусе вуҷуд надорад, балки риоя намудани дуои махсусе дар ҳар як давр яке аз бидъатҳост, зеро он аз паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) ворид нашудааст. Чизи воридшуда танҳо ин аст, ки ҳангоми ламс кардани Ҳаҷару-л-асвад такбир (Аллоҳу акбар) мегӯяд ва дар байни Рукну-л-ямонӣ ва Ҳаҷару-л-асвад дуои зеринро мехонад:
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
«Раббано отино фи-д-дунё хасаната-в-ва фи-л-охирати хасаната-в-ва қино ъазоба-н-нор».
(Парвардигоро! Дар дунё ба мо некӣ ато фармо ва дар охират низ некӣ бидеҳ ва моро аз азоби оташ нигаҳ дор). (Сураи Бақара: 201).
Аммо дар боқимондаи тавоф метавонад зикр кунад, Қуръон бихонад ва дуо намояд. (Агар бихоҳад, зикр ё дуо мекунад ва агар бихоҳад, Қуръонро тиловат менамояд). Вале наметавонад барои ҳар як давр дуои махсусеро қарор бидиҳад". Поёни сухан.
"Маҷмуъу фатово"-и Ибни Усаймин (22/336, 337).
Сарчашма:
Ислом савол ва ҷавоб
Хадамоти обуна тавассути почтаи электронӣ
Ба рӯйхати почтаи электронӣ ҳамроҳ шавед, то навигариҳои сомона ва навсозиҳои даврӣ дастраси шумо гардад
Барномаи Савол ва Ҷавоби Ислом
Доступи суръати зиед ба мазмун ва имконияти парракашшудан бе-Интернет
