Umreye niyet etmeksizin Cidde’ye gelen ve daha sonra umreye niyet edip Cidde’den ihrama giren kimse

Hamd, yalnızca Allah’adır.

Bu ihram geçerlidir. Çünkü sen, umreye Cidde’den itibaren
niyet ettin.Cidde’den önce umreye niyet etmemiştin. Bundan
dolayı sana kurban (cezâ kurbanı) gerekmez.

Bu konuda delîl, Abdullah b. Abbas’ın -Allah ondan ve
babasından râzı olsun- rivâyet ettiği şu hadistir.

İbn-i Abbas şöyle demiştir:

وَقَّتَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ لأَهْلِ الْمَدِينَةِ ذَا الْحُلَيْفَةِ وَلأَهْلِ الشَّأْمِ الْجُحْفَةَ
وَلأَهْلِ نَجْدٍ قَرْنَ الْمَنَازِلِ وَلأَهْلِ الْيَمَنِ يَلَمْلَمَ هُنَّ
لَهُنَّ وَلِمَنْ أَتَى عَلَيْهِنَّ مِنْ غَيْرِ أَهْلِهِنَّ مِمَّنْ أَرَادَ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ فَمَنْ
كَانَ دُونَ ذَلِكَ فَمِنْ حَيْثُ أَنْشَأَ حَتَّى أَهْلُ مَكَّةَ يُهِلُّونَ مِنْهَا.
[ رواه البخاري ومسلم ]

“Hiç şüphe yok ki Peygamber -sallallahu aleyhi ve
sellem- Medine halkı için
Zul-Huleyfe’yi, Şam halkı için el-Cuhfe’yi, Necd halkı için
Karnu’l-Menâzil’i, Yemen halkı için ise Yelemlem’i mikat yeri tayin etti
ve (şöyle buyurdu):

-Mikatlar, hac ve umre yapmak isteyen
(adı geçen) beldelerin halkları ile o
beldelerin halklarından olmayıp o mikatlar üzerinden gelenler
içindir. Bu mikatların sınırları içerisinde ikâmet eden
ise, âilesinin bulunduğu yerden ihrama girer. Hatta Mekke halkı,
Mekke’den telbiye getirerek ihrama girerler.” (Buhârî; hadis no: 1526.
Müslim; hadis no: 1181).

Bu hadisin delâlet ettiği; umreye niyet eden
kimsenin Mekke’den ihrama gireceği anlamında değildir. Mekke’de
iken umre için ihrama girmek isteyen kimsenin, Hill (Harem
sınırları dışında) bir yerden ihrama girmesi
gerektiğine dâir delîl vardır.

Nitekim Âişe’den -Allah ondan râzı olsun-
rivâyet olunduğuna göre o şöyle demiştir:

وَنَزَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمُحَصَّبَ، فَدَعَا عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ أَبِي بَكْرٍ
فَقَالَ: اخْرُجْ بِأُخْتِكَ مِنَ الْحَرَمِ فَلْتُهِلَّ بِعُمْرَةٍ، ثُمَّ لِتَطُفْ
بِالْبَيْتِ، فَإِنِّي أَنْتَظِرُكُمَا هَا هُنَا، قَالَتْ: فَخَرَجْنَا،
فَأَهْلَلْتُ، ثُمَّ طُفْتُ بِالْبَيْتِ، وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ، فَجِئْنَا
رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ فِي مَنْزِلِهِ مِنْ جَوْفِ
اللَّيْلِ، فَقَالَ: هَلْ فَرَغْتِ؟ قُلْتُ: نَعَمْ، فَآذَنَ فِي أَصْحَابِهِ
بِالرَّحِيلِ، فَخَرَجَ فَمَرَّ بِالْبَيْتِ فَطَافَ بِهِ قَبْلَ صَلَاةِ
الصُّبْحِ، ثُمَّ خَرَجَ إِلَى الْمَدِينَةِ.
[ رواه البخاري ومسلم ]

“Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-, el-Muhassab denilen
yerde konakladı. Abdurrahman b. Ebî Bekr’i çağırdı ve
şöyle buyurdu:

– Kız
kardeşin (Âişe)
ile birlikte Harem
dışına çık ve kız kardeşin umre için telbiye
getirip ihrama girsin. Sonra da Beytullah’ı tavaf etsin. Zirâ ben, ikinizi
işte şurada bekleyeceğim.

Âişe
-Allah ondan râzı olsun-
dedi ki:

– Bunun
üzerine harem dışına çıktık ve telbiye getirip ihrama
girdim. Sonra Beytullah’ı tavaf ettim.Safâ ile Merve arasında sa’y
yaptım.Ardından Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- gece
yarısı evinde iken onun yanına geldik.

Rasûlullah
-sallallahu aleyhi ve sellem- bize:

– Umreni
bitirdin mi? diye buyurdu.

Ben:

– Evet,
dedim.

Bunun
üzerine yola çıkmaları için ashâbına izin verdi.

Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- evinden çıktıktan sonra
Beytullah’a uğrayıp sabah namazından önce Beytullah’ı
tavaf etti. Daha sonra da Medine’ye gitmek üzere yola çıktı.” (Buhârî ve Müslim)

Başarı Allah
Teâlâ’dandır.

Allah Teâlâ,
Peygamberimiz Muhammed’e, O’nun âile halkına
ve ashâbına salât ve selâm eylesin.” (İlmî
Araştırmalar ve Fetvâ Dâimi Komitesi)

Abdulaziz b. Abdullah b. Baz (başkan), Abdurrezzak Afîfî (üye),
Abdullah b. Ğudeyyân (üye). Abdullah b. Kuûd (üye)