Sürekli yel (gaz) çıkması, bir kimsenin mescide gitmesine engel olur mu?

Hamd,
yalnızca Allah’adır.

Birincisi:

İnsandan yel (gaz) çıkması abdesti bozar.

Nitekim Ebu Hureyre’den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet
olunduğuna göre o şöyle demiştir:

“Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-
şöyle buyurmuştur:

لا
تُقْبَلُ صَلاةُ مَنْ أَحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ. قَالَ رَجُلٌ مِنْ
حَضْرَمَوْتَ: مَا الْحَدَثُ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ؟ قَالَ: فُسَاءٌ أَوْ ضُرَاطٌ.
[ رواه البخاري ]

“Kendisinde
hades meydana gelen (abdestini
bozan) kimsenin, (yeniden) abdest almadıkça namazı
kabul olunmaz.”

Hadramevt(Yemen) halkından bir adam:

– Ey Ebu Hureyre! Hades
nedir? diye sordu.

Ebu Hureyre
-Allah ondan râzı olsun- ona şöyle cevap verdi:

– Sessiz
veya sesli yeldir.” (Buhârî; hadis no: 135)

Yel (gaz)
çıkmasının iki hali vardır:

Birincisi:

Bu yelin
(gazın) kesildiği ve sona erdiği bir vaktinin
olmasıdır. Örneğin yel çıktıktan sonra bir süre
yel gelmediği vakitte abdest alıp namaz kılma imkânı
buluyorsanız, sonra tekrar yel çıkmaya başlıyorsa, yelin
kesildiği bu süre içerisinde abdest alıp namazı kılman
gerekir.

İkincisi:

Yelin
sürekli olarak çıkması ve yelin kesildiği belli bir sürenin
olmaması, aksine her an için yelin çıkmasının mümkün
olmasıdır. Bu durumda namaz vakti girdiği zaman her namaz için
abdest alman ve bu abdestle namaz kılman gerekir. Bu yel, abdest
alırken veya namaz kılarken çıksa bile, senin abdestine veya
namazına bir zararı yoktur.

Şeyhulislâm İbn-i Teymiyye
-Allah ona rahmet etsin- bu konuda
şöyle demiştir:

“Bir
namaz kılma süresi kadar abdestini koruma (bozmama) imkânı olmayan
kimse, abdest alır ve namazını kılar. Namaz
sırasında kendisinden çıkan şeyin ona hiçbir zararı olmaz.
İmamların oybirliğiyle bununla onun abdesti de bozulmaz. Bu
kimse için en fazla gereken şey; her namaz için abdest
almasıdır.” (Mecmû’u Fetâvâ Şeyhulislâm İbn-i
Teymiyye; c: 21, s: 221)

İlmî Araştırmalar ve Fetvâ Dâimî
Komitesi’ne; idrarını tutamama (seles-i bevl)
hastalığına yakalanan, idrarını yaptıktan bir
süre sonra, idrarının kesilmesini beklediği takdirde cemaati
kaçıran kimsenin hükmünün ne olduğu sorulmuş, bunun üzerine
komite bu soruya şöyle cevap vermiştir:

“Eğer idrar akıntısının bir süre
sonra kesileceğini biliyorsa, cemaatin fazîletini elde etmek için bu halde
namaz kılması câiz değildir. Bu kimsenin, cemaati kaçıracak
olsa bile, idrar kesilinceye kadar beklemesi, ardından da yeniden istinca
yapması (tahâretlenmesi), sonra da abdest alıp namazını
kılması gerekir. Bu kimsenin, cemaatle namaz kılmaya
yetişmek için namaz vakti girdikten sonra bir an önce istinca
yapması (tahâretlenmesi), ardından da abdest alması
gerekir.”

Yine, İlmî Araştırmalar ve Fetvâ Dâimî Komitesi
Fetvâları’nda şöyle gelmiştir:

“Aslolan,
yel çıkmasının abdesti bozmasıdır. Fakat bir kimseden
sürekli olarak yel çıkıyorsa, namaz kılmak istediğinde her
vakit namazı için abdest alması gerekir. Daha sonra namazda iken
kendisinden yel çıkarsa, bu yel onun namazını bozmaz. Bu
kimsenin bitirinceye kadar namazına devam etmesi gerekir. Çünkü bu,
Allah Teâlâ’dan kullarına bir kolaylık, onların üzerinden zorluk
ve meşakkati kaldırmasıdır.

Nitekim
Allah Teâlâ bu konuda şöyle buyurmuştur:

…. يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ
الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ…
[ سورة البقرة من الآية :185 ]

“Allah, sizin için (dîninde) kolaylık
ister, güçlük (ve meşakkat) istemez.” (Bakara Sûresi: 185)

Yine
şöyle buyurmuştur:

… وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي
الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ …
[ سورة الحج من
الآية: 78 ]

“O (Allah), dînde sizin için bir zorluk
kılmamıştır.”(Hac
Sûresi: 78) (İlmî
Araştırmalar ve Fetvâ Dâimî Komitesi Fetvâları; c: 5, s:
411)

Üçüncüsü:

Bu pis
kokuyla mescide gitmenize gelince, bu câiz değildir. Çünkü
mescitler, namaz kılanlara ve meleklere eziyet veren ve onları
rahatsız eden her türlü pis kokulardan korunması ve muhafaza edilmesi
gerekir.

Nitekim Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-
sarımsak veya soğan yiyen kimsenin mescide
yaklaşmasını yasaklamıştır.

Câbir b. Abdullah’tan -Allah ondan ve babasından râzı
olsun- rivâyet olunduğuna göre, Peygamber -sallallahu aleyhi ve
sellem- şöyle buyurmuştur:

مَنْ أَكَلَ ثُومًا أَوْ بَصَلًا
فَلْيَعْتَزِلْنَا، أَوْ قَالَ: فَلْيَعْتَزِلْ مَسْجِدَنَا، وَلْيَقْعُدْ فِي
بَيْتِهِ.
[ رواه البخاري ومسلم ]

“(Pişmemiş) sarımsak veya soğan
yiyen, bizden uzak dursun. (Veya şöyle buyurdu): Mescidimizden
uzak dursun ve evinde otursun.” (Buhârî ve Müslim)

Yine, Câbir b. Abdullah’tan -Allah ondan ve
babasından râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre, Peygamber
-sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:

مَنْ أَكَلَ الْبَصَلَ وَالثُّومَ
وَالْكُرَّاثَ فَلا يَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا، فَإِنَّ الْمَلائِكَةَ تَتَأَذَّى
مِمَّا يَتَأَذَّى مِنْهُ بَنُو آدَمَ.
[رواه مسلم]

“(Pişmemiş) soğan, sarımsak ve
pırasa yiyen, sakın mescidimize yaklaşmasın! Çünkü
Âdem oğullarının rahatsız oldukları
şeylerden, melekler de rahatsız olurlar.” (Müslim; hadis no:
564.)

Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-, üzerinde
soğan veya sarımsak kokusu bulunan kimsenin mescitten
çıkarılmasını emrederdi.

Nitekim Ömer b. Hattab’tan -Allah ondan râzı
olsun- rivâyet olunduğuna göre, o şöyle demiştir:

إِنَّكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ!
تَأْكُلُونَ شَجَرَتَيْنِ لا أَرَاهُمَا إِلا خَبِيثَتَيْنِ: هَذَا الْبَصَلَ
وَالثُّومَ، لَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
إِذَا وَجَدَ رِيحَهُمَا مِنْ الرَّجُلِ فِي الْمَسْجِدِ أَمَرَ بِهِ فَأُخْرِجَ
إِلَى الْبَقِيعِ، فَمَنْ أَكَلَهُمَا فَلْيُمِتْهُمَا طَبْخًا.
[رواه مسلم]

“Ey insanlar! Şüphe yok ki siz, şu iki bitkiyi,
soğan ve sarımsağı yiyorsunuz. Ancak ben,bu ikisini habis (pis/kötü) olarak görüyorum. Andolsun ki
ben, Rasûlullah
-sallallahu aleyhi ve sellem-‘i, bu iki bitkinin kokusunu mescitte bir kimsenin
üzerinde bulduğu zaman, onun mescitten çıkarılıp Baki’ye
götürülmesini emrettiğini gördüm. Kim bu iki bitkiyi yemek
isterse, pişirerek onun kokusunu öldürsün (gidersin).” (Müslim; hadis no: 567)

Bu hadisler, mescitlerin her türlü pis
kokulardan uzak tutulması gerektiğine ve böyle pis kokulara
sahip olan kimsenin mescitlere gelmesine veya mescitlerde kalmasına engel
olunmasına delâlet eder.

“Keşşâfu’l-Kinâ'”
kitabının yazarı şöyle demiştir:

“Her mescidin, her türlü kirden, pislikten,
çirkin görünen şeyden ve sümükten, tırnak kesmek,
bıyıkları kısaltmak, saçı tıraş etmek ve
koltuk altı kıllarını yolmak gibi şeylerden
korunması ve muhafaza edilmesi sünnettir. Çünkü mescitler bunun için
binâ edilmemiştir.

Yine mescitlerin, -içerisinde hiç kimse olmasa
bile- soğan, sarımsak, pırasa ve turp gibi kötü kokulu
bitkilerden korunması ve muhafaza edilmesi sünnettir.

Nitekim Câbir b. Abdullah’tan
-Allah ondan râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre o
şöyle demiştir:

أَنَّ نَفَرًا أَتَوُا النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَوَجَدَ
مِنْهُمْ رِيحَ الْكُرَّاثِ فَقَالَ: أَلَمْ أَكُنْ نَهَيْتُكُمْ عَنْ أَكْلِ
هَذِهِ الشَّجَرَةِ؟ إِنَّ الْمَلائِكَةَ تَتَأَذَّى مِمَّا يَتَأَذَّى مِنْهُ
الإِنْسَانُ.
[ رواه ابن ماجه ]

“Peygamber -sallallahu
aleyhi ve sellem-‘in huzuruna bazı kimseler geldiler. Peygamber
-sallallahu aleyhi ve sellem- onlarda pırasa kokusunu hissetti.Bunun
üzerine onlara şöyle buyurdu:

– Ben size,
bu sebzenin yenilmesini yasak etmedim mi? Şüphesiz ki insanların
rahatsız oldukları şeylerden melekler de rahatsız
olurlar.” (İbn-i Mâce; Et’ime; hadis no: 3365)

Yine, Muâviye b.
Kurra, babasından onun şöyle dediğini rivâyet
etmiştir:

أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَهَى عَنْ هَاتَيْنِ
الشَّجَرَتَيْنِ، وَقَالَ: مَنْ أَكَلَهُمَا فَلا يَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا.
[ رواه أبو داود ]

“Peygamber -sallallahu
aleyhi ve sellem- şu iki bitkiden (soğan ve
sarımsak yemekten) yasakladı ve şöyle buyurdu:

– Bu ikisini
yiyen, sakın mescidimize yaklaşmasın.” (Ebu Dâvud; hadis
no: 3331)

Bu iki bitkiyi,
yani soğan ve sarımsak gibi kötü kokulu bitkiyi yiyen kimse
mescide girerse, kötü kokuyu izâle etmek için bu kimseyi mescitten
çıkarmak, kuvvetli müstehap olur.

Mescitte anüsünden
(makatından) kokulu yel çıkaran kimse de buna kıyas edilerek
mescitten çıkarılır.Çünkü bunda koku ile insanlara
rahatsızlık vermek vardır.Bu sebeple mescidin bu gibi
şeylerden korunup muhafaza
edilmesi ve bundan dolayı da o kimsenin mescitten
çıkarılması sünnettir. “(Keşşâfu’l-Kinâ’; c: 2,
s: 365)

Ancak bir kimsenin anüsünden çıkan yelin
kokusu yok ise, bu takdirde bu kimsenin mescide girmesinde ve orada
oturmasında bir sakınca yoktur.

İmam Buhârî
-Allah ona rahmet etsin- sahihinde şöyle demiştir:

“Mescitte
hades babı”

İbn-i Receb
-Allah ona rahmet etsin- “Fethu’l-Bârî”de şöyle
demiştir:

“Buhârî’nin
maksadı (kastı); mescitte kasten abdesti bozmak (hades), câizdir. Çünkü
Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- hadesi zikretmiş, fakat onu
yasaklamamıştır. Bu durumun, sadece meleklerin o kimseye salâtı
kestiğini (etmediğini) haber vermiştir.

(Bu hadis
şöyledir:

الْمَلاَئِكَةُ تُصَلِّي عَلَى
أَحَدِكُمْ مَا دَامَ فِي مُصَلاَّهُ الَّذِي صَلَّى فِيهِ مَا لَمْ يُحْدِثْ.
تَقُولُ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ، اللَّهُمَّ ارْحَمْهُ.
[ رواه البخاري ]

“Sizden biriniz, namaz
kıldığı yerde bekleyip abdestini bozmadıkça melekler
ona salatta bulunur ve onun için şöyle duâ ederler:

–
Allahım! Ona mağfiret eyle. Allahım! Ona merhamet eyle.”(Buhârî))

Nitekim Hasan Basrî, Ata ve İshak b. Rahaveyh,
mescitte kasten abdesti bozmaya (hadese) izin (ruhsat) vermişlerdir.

Daha
önce de belirtildiği gibi, zaruret halinde mescitte uyumanın,
âlimler arasında hiçbir ihtilafın olmadan câiz olduğunu
belirtmiştik.Bu zaruret halindeki uykudan birisi de mescitte itikafa
çekilen kimsenin, itikafının geçerli olabilmesi için onun mescitte uyumasıdır.
Âlimlerin çoğunluğuna göre de zaruret olmaksızın
mescitte uyumak câizdir.Çünkü uyku halinde insandan hadesin meydana
gelmesi mümkün olan bir şeydir.Şayet mescitte yel çıkarmak
yasaklansaydı, her halükârda mescitte uyumak yasak olurdu.Bu ise, naslara
ve icmaya aykırıdır.

Allah Teâlâ en iyi bilendir.