Namazda imamın kıraatı sırasında Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-‘e salât getirmenin hükmü

Hamd, yalnızca Allah’adır.

“Namazda
imamın arkasında isen ve imam açıktan okuyorsa, susup onun
kıraatini dinlemen ve o okurken, -okuyacağın şey, zikir
veya duâ bile olsa-, konuşmaman gerekir. Zirâ Allah Teâlâ bu konuda
şöyle buyurmuştur:

وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْاٰنُ فَاسْتَمِعُوا
لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ [ سورة الأعراف الآية: 204 ]

“Kur’an
okunduğu zaman ona kulak verip dinleyin ve susun ki, size merhamet
edilsin.”[3]

Müfessirler, bu emrin
namazda olduğu konusunda icmâ etmişlerdir.

Sahih bir hadiste Nebi -sallallahu
aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:

“İmam
(namazda) tekbir getirdiğinde,
ardından siz de tekbir getirin. (Kur’an) okuduğunda, siz de
susup dinleyin…”

Yok eğer imam bu
âyeti Cuma veya bayram hutbesinde okursa veya sen namazın dışında
iken birisinin kıraatından işitirsen veyahut da bu âyeti kendin
okursan, diğer zamanlarda işittiğinde salât getirdiğin
gibi, burada da Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-‘e salât getirmen, senin için
meşrû, hatta gerekli olur. Çünkü Nebi -sallallahu aleyhi ve
sellem-‘e salât getirmekte büyük fazîlet ve ecir vardır.”[4]

[1]
Şüphesiz
Rasûlullah
-sallallahu aleyhi ve sellem-‘e salât ve selâm getirmek, en fazîletli ve mü’mini
Allah’a yaklaştıran en büyük amellerdendir. Müslüman, O’na salât ve
selâm getirmekle, Rabbinden salât ve selâma, cennette derecesinin yükselmesine,
sevaplarının artmasına, günahlarının
bağışlanmasına, dünya ve âhirette mutluluğa nâil olur.

“Salât”ın ne anlama
geldiği konusunda âlimler şöyle demişlerdir:

Allah’ın kuluna salât etmesi; onu
meleklerinin yanında methetmesidir.

Meleklerin salât etmesi;

onun için Allah Teâlâ’dan istiğfarda bulunmasıdır.

İnsanların salât etmesi ise; ona duâ etmesidir.

[2] Ahzâb Sûresi: 56

[3] A’râf Sûresi: 204

[4] Abdullah b. Cibrîn;
“Fetâvâ İslâmiyye”, c: 1, s: 291.