Ebu Bekir -Allah ondan râzı olsun- insanları Terâvih namazında niçin biraraya getirmedi de Ömer -Allah ondan râzı olsun- onları biraraya getirdi?

Hamd, yalnızca Allah’adır.

Birincisi:

İmam
Nevevî -Allah ona rahmet etsin- şöyle demiştir:

“Terâvih
namazı, âlimlerin oybirliğiyle sünnettir.”
(“Şerhu’l-Muhezzeb”; c: 3, s: 526)

el-Hatîb
eş-Şerbînî -Allah ona rahmet etsin- bu konuda şöyle
demiştir:

“Âlimler,
Terâvih namazının sünnet oluşunda ve Peygamber -sallallahu
aleyhi ve sellem-‘in şu sözünden muradının Terâvih
namazı olduğunda ittifak etmişlerdir:

مَنْ قَامَ رَمَضَانَ إِيمَانًا
وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ . [
رواه البخاري ]

“Kim, vâdettiği
sevâba inanarak ve sevâbını Allah’tan umarak Ramazan gecelerini namaz
kılarak geçirirse, geçmiş ve gelecek (küçük) günahları
bağışlanır.”
(Buhârî)”
(“Muğni’l-Muhtâc”, c: 1, s: 460)

Terâvih namazının cemaatle edâ edilmesinin
meşru oluşu konusunda (21740) nolu sorunun
cevabına bakabilirsiniz.

İkincisi:

Ömer’in
-Allah ondan râzı olsun- Terâvih namazında insanları biraraya
getirmesine ve Ebu Bekir’in -Allah ondan râzı olsun- onları biraraya
getirmemesine gelince, bu soruya İmam Şâtıbî -Allah ona rahmet
etsin- şöyle cevap vererek şöyle demiştir:

“…Ebu
Bekir -Allah ondan râzı olsun- bunu yapmamasının sebebi şu
iki şeyden birisidir:

Birincisi:
Ya Ebu Bekir -Allah ondan râzı olsun-, insanların, namazı gecenin
son bölümünde kılmalarını ve bu hal üzere devam etmelerini,
gecenin ilk bölümünde bir imamın arkasında biraraya getirmekten
daha fazîletli olduğunu görmüştür. Nitekim Tartûşî bu
görüşü zikretmiştir.

İkincisi:
Ya da Ebu Bekir’in -Allah ondan râzı olsun- dînden dönenler ve bunun
gibi Terâvih namazından daha önemli şeylerle meşgul
olmasıyla zamanının dar oluşundan dolayı bu fer’î
(tâli) meselelere bakamamıştır (vakit bulamamıştır).

İslâm
dîni Ömer’in -Allah ondan râzı olsun- zamanında istikrara
kavuşunca ve –rivâyetlerde geldiği üzere- Ömer -Allah ondan
râzı olsun- insanları mescitte gruplar halinde namaz
kıldıklarını görünce şöyle demiştir:

“İnsanları
bir imamın arkasında toplarsam, daha uygun olur.”

Ömer -Allah
ondan râzı olsun- bunu gerçekleştirince, gecenin sonunda namaza
durmalarının daha fazîletli olduğunu insanlara duyurdu. İlk
müslümanlar da bunun doğru olduğunda ittifak edip kabul ettiler.
-Bilindiği üzere İslâm ümmeti- dalâlet üzere biraraya gelmez. Nitekim
fıkıh usûlü âlimleri, şer’î bir delil olmadan icmâın mümkün
olmadığını belirtmişlerdir.”
(“el-İ’tisâm”; c: 1, s: 194)

Allah Teâlâ en iyi bilendir.