Hem kendisi adına, hem de ölen babasının adına umre yapmak isteyen kimse

Hamd, yalnızca Allah’adır.

Öncelikle
uğrayacağınız mikat yerinden kendiniz için ihrama girmeniz
gerekir. Sonra tavaf ve sa’y yapmak, saçınızı tıraş
etmek sûretiyle umrenizi tamamladıktan sonra Ten’im veya Harem
sınırları dışında başka bir yere çıkıp
babanızın yerine ihrama girmeniz gerekir. İhrama girerken
şöyle dersiniz:

“Lebbeykellahumme
biumratin an ebî/Allahım! Babamın yerine umre için lebbeyk”.

Sonra tavaf
ve sa’yınızı tamamlar, saçınızı kısaltmak
veya kökünden kazıtmak sûretiyle tıraş olursunuz. Saçınızı
kökünden kazıtmanız daha fazîletlidir. Babanızın
yerine umre için mikat yerine dönmenize gerek yoktur.

Değerli âlim Abdulaziz b. Baz -Allah ona rahmet etsin- bu konuda şöyle
demiştir:

“Kendiniz
veya ölmüş ya da yaşlı olduğundan veyahut da
iyileşme ümidi olmayan bir hastalıktan dolayı hac ve umreyi edâ
etmekten âciz olan başka kimseler adına hac veya umre yapmak
istediğiniz zaman uğradığınız mikat yerinden
ihrama girmeniz gerekir. Buna göre umrenin veya haccın amellerini bitirdikten
sonra Ten’im ve Ci’râne gibi en yakın Hill (Harem
dışındaki) bölgeden ihrama girip umre yapmanızda bir
sakınca yoktur. Mikat yerine dönmenize de gerek yoktur. Çünkü
Âişe -Allah
ondan râzı olsun-, Vedâ haccında Peygamber -sallallahu aleyhi ve
sellem- ile birlikte umre için Medine’deki mikat yerinden (Zulhuleyfe’den)
ihrama girmişti.Âişe -Allah ondan râzı olsun-, haccını ve umresini bitirince, ayrı
bir umre yapmak için Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-‘den izin istemiş,
bunun üzerine Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- de kardeşi
Abdurrahman’a onunla birlikte Ten’im’e gitmesini emretmiş ve Âişe
-Allah ondan râzı olsun-,
hacdan sonra umre yapmıştı. Fakat Peygamber -sallallahu aleyhi
ve sellem- ona mikat yerine (Zulhuleyfe’ye) dönmesini emretmemişti. Böylelikle
Âişe -Allah
ondan râzı olsun-, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-‘in emriyle
mikat yerinden ihrama girdiği umresine haccı da eklemiş oldu.
Çünkü Âişe -Allah ondan râzı olsun-, umrenin amellerini edâ etmeden önce
âdet görmüştü.

Başarı, Allah
Teâlâ’dandır.” (Abdulaziz b. Baz’ın Fetvâları; c: 17, s:
15)