Kur’an okurken başkasıyla konuşmanın hükmü

Hamd, yalnızca Allah’adır.

“Bukonuda bir sakınca olduğunu bilmiyoruz. Bir müslümanın Kur’anokurken konuşmasında da bir sakınca olduğunu bilmiyoruz.Fakat kalbiyle düşünebilmesi ve akıl edebilmesi için Kur’an okumayadevam etmesi ve konuşmayla meşgul olmaması, kendisi için dahaevlâdır. Eğer konuşmayı gerektiren bir durum yok ise, budaha fazîletlidir.

Eğerkonuşmayı gerektiren bir durum varsa, Allah’ın izniylekonuşmasında, ardından da tekrar Kur’an okumaya devam etmesindebir sakınca yoktur.

Örneğinkendisine selâm veren kimsenin selâmını alması gibi.

Yine,müezzin ezân okuduğunda Kur’an okumayı bırakıp susmasıve müezzine icâbet etmesi (dediğini tekrar etmesi) gibi.

Çünkübu davranışlar (selâm verenin selâmını almak ve müezzineicâbet etmek), her mü’minin alması ve onları hafife almamasıgereken sünnetlerdir. Bu sebeple bir mü’min, ezânı işittiğizaman, ezân için susmalı ve müezzine icâbet etmeli, sonra tekrar Kur’anokumaya devam etmelidir. İşte bu, en fazîletli olandavranıştır.

Aynışekilde bir kimse kendisine selâm verdiği zaman onunselâmını almalıdır.

Veyaaksıran birisini, aksırdıktan sonra Allah’a hamd ettiğiniişitirse, ona yerhamukellah demelidir.

Veyahut dakendisinden bir şey isteyen birisine istediğini vermelidir.Budavranışların hiç birisinde sakınca yoktur.

Eğerkonuşmayı gerektiren bir kelâm değil ise, konuşmayıterk etmek ve Kur’an’ın anlamını düşünebilmek ve akılederek okuyabilmek için Kur’an okumakla meşgul olmak daha evlâdır.ÇünküKur’an okurken insandan istenen davranış, budur.

Bununiçindir ki Allah Subhânehu ve Teâlâşöyle buyurmaktadır:

كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَمُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ [سورة ص الآية: 29]

“(Ey Rasûl!) Bizsana feyizli ve bereketli bir kitap indirdik ki insanlar onun âyetlerini iyicedüşünsünler ve akıl sahipleri (Allah’ın kendilerini sorumlututtuğu şeyleri) hatırlasınlar.” (Sâd Sûresi: 29)

Bilindiği üzere konuşmaya gerek olmayan söz, kalbi meşgul eder ve Kur’an’ı düşünerek okumayı zayıflatır. Bu sebeple bu terk etmek, daha evlâdır.”