Namaz kılmayan kimseyle evlenmek zinâ mıdır? Bu durumda dünyaya gelen çocukların dînî hükmü nedir?

Cevap:

Hamd, yalnızca Allah’adır.

Birincisi:

Müslüman kadının, dîninden ve ahlakından râzı olunan
salih bir erkeği (koca olarak) seçmesi gerekir. Namaz, İslâm dîninin
en büyük rüknüdür. Hatta İslâm’ın ikinci rüknüdür. Bu sebeple bir
kadının, namaz kılmayı, dînin direğini ihmal eden bir
erkekle evlenmeyi kabul etmesi, ona helal değildir.

İkincisi:

Bir kadın, hiç namaz kılmayan bir erkekle evlendiği zaman,
bu nikahın geçerli olup-olmaması konusunda âlimler arasında görüş
ayrılığı vardır. İlim ehlinin cumhuruna göre
bu nikah akdi geçerlidir. Çünkü farziyetini inkâr etmeden namazı
terk eden, fâsıktır, kâfir değildir.

Bazı âlimler ise, bu nikah akdinin bâtıl olduğu
görüşüne varmışlardır. Çünkü namazı
tamamen terk eden, kâfirdir, müslüman değildir.

Nitekim âlimlerin bu görüş ve detayları (194309)
nolu sorunun cevabında geçmişti.

Fakat her ne durumda olursa olsun, bir kadın, namazı terk etmenin
küfür olmadığına inanarak veya namazı terk etmenin hükmünü
bilemeden veyahut da kendi ülkesinde namazı terk edenin günahkâr müslüman
olduğuna dâir bir fetvâ verilmiş ve ilim ehlinden böyle diyenin
görüşünü taklit ederek namazı terk eden bir erkekle
evlenmişse, bu durumda kadının nikah akdinin bâtıl
olduğuna hükmedilemez.

Namazı terk edenin nikah akdinin bâtıl olduğunu kabul etsek
bile soruda zikredilen nikah, zinâ diye nitelendirilemez. Çünkü bu konu,
ilim ehli arasında muteber bir ihtilaftır. Böyle bir konu da
zinâ diye nitelendirilemez.

Üçüncüsü:

Eğer koca arasıra namaz kılıyorsa, tercihli
görüşe göre onun küfrüne hükmedilemez.

Nitekim (109220) nolu sorunun cevabında bu konunun
açıklaması geçmişti.

Şeyhulislâm İbn-i Teymiyye -Allah ona rahmet etsin- bu konuda
şöyle demiştir:

“Şüphesiz birçok insan, hatta insanların
çoğunluğu, birçok müslüman beldede beş vakit namazları ne
muhafaza edip devamlı kılıyorlar, ne de tamamen terk ediyorlar.
Aksine arasıra kılıyorlar, arasıra da terk ediyorlar. Bu
sebeple bu kimselerde îmân ve nifak birlikte bulunmaktadır.Bu kimseler
hakkında miras ve benzeri hükümler gibi, İslâm’ın açık
hükümleri uygulanır.”Mecmû Fetâvâ İbn-i Teymiyye, c: 7, s: 618

Dördüncüsü:

Hükmün bilinmemesi veya ilim ehlinden geçerli olduğunu söyleyenin
görüşünün taklit edilmesi sebebiyle karı-kocanın, nikah
akdinin geçerli olduğuna inanarak yapılan her nikah akdi,
birtakım dînî sonuçların meydana geldiği ve çocukların,
babalarına nisbet edildiği bir nikahtır.

Şeyhulislâm İbn-i Teymiyye -Allah ona rahmet etsin- bu konuda
şöyle demiştir:

“Müslümanlar, kocanın, geçerli nikah olduğuna ve eşiyle
birleştiği zaman doğacak çocuğun kendisine nisbet
edileceğine inandığı her nikahın geçerli olduğu,
her ikisinin de miras alabileceği konusunda ittifak etmişlerdir.
Çünkü nesebin sübutu için nikahın geçerli olmasına gerek
yoktur.”
Mecmû Fetâvâ İbn-i Teymiyye, c: 34, s: 13

Şeyhulislâm İbn-i Teymiyye -Allah ona rahmet etsin- yine
şöyle demiştir:

“Koca, nikahın sahih olduğuna inanırsa, bu nikahta had
yoktur. Aksine bu nikah ile nesep (doğacak çocuk) kendisine ilhak edilir.
Bu nikaha mehir de gerekir.”
Mecmû Fetâvâ İbn-i Teymiyye, c: 3, s: 132

Beşincisi:

Koca çoğu zaman namazı terk ediyorsa, kadının, birçok
ilim ehline göre küfür sayılan bu büyük günahı
bırakması için kocasına nasihat edip öğüt vermesi ve
onu Allah’ın azabı ile korkutması gerekir.Kocasına tekrar
tekrar nasihat edip öğüt vermekten bıkmaması ve ümitsizliğe
kapılmaması gerekir.

Hiç namaz kılmayan kocanın nikahında olan ve ondan vazgeçme
imkânı olan her kadına nasihatım, o kocadan vazgeçmesidir.

Allah Teâlâ en iyi bilendir.